Τίποτε συνήθως δεν είναι σίγουρα αποτελεσματικό. 'Ισως αγκαλιά, θηλασμός, περπάτημα μαζί του, μασάζ, ομιλία,νανούρισμα, θόρυβοι όπως απορροφητήρας και κυρίως υπομονή. Φάρμακα, σταγόνες, παυσίπονα και άλλα παρόμοια δεν χρειάζονται και δεν βοηθούν. Δεν είναι παθολογικό εκτός αν σπάνια οφείλεται σε αλλεργία στο γάλα οπότε αντιμετωπίζεται ανάλογα.

'Οχι το αντίθετο. Αν το στερηθεί στην αρχή που έχει ανάγκη την ασφάλεια και τη θαλπωρή περισσότερο, θα το ζητήσει πολύ αργότερα και θα έχει διαμορφώσει ένα ψυχισμό στέρησης , φτωχής αγάπης και ανασφάλειας για τον κόσμο. Θα πάρει αγάπη, για να δώσει.

Όχι. Κατά πάσα πιθανότητα είναι φυσιολογική διακύμανση της έναρξης βάδισης που φτάνει κάποτε και έως 17 μηνών!Βλέπουμε βέβαια μια σταδιακή εξέλιξη έως τότε ,δηλαδή να στέκεται καλά όρθιο,ίσως να κάνει πλάγια βήματα ακουμπώντας σε ένα έπιπλο, ή να περπατάει λίγο αν πιαστεί από το χέρι. Εξετάζεται βέβαια νευρομυελίτιδα και ορθοπεδικά από τον  παιδίατρο και αν βρεθεί κάτι ύποπτο παραπέμπεται σε ορθοπεδικό. Αλλιώς κάνουμε υπομονή. Ίσως και άλλος στη οικογένεια άργησε να περπατάει!.

Αυτό που ζητάει,αυτό πρεπει να κάνουμε.Να θηλάζει συνεχώς. Αν το βάρος που παίρνει είναι ικανοποιητικό,αν κοιμάται έστω για μικρά διαστήματα μετά το θηλασμό, έχει πολλές βρεγμένες πάνες τότε χορταίνει.Απλώς το μητρικό γάλα χωνεύεται γρήγορα έχει όμως κάθε φορά τη σωστή ποσοότητα και ποιότητα ανάλογα με τις ανάγκες του μωρού κι όσο θηλάζει τόσο και παράγεται κεντρογενώς γάλα μέσω της προλακτίνης απο την υπόφυση. 10-12 γεύματα ή και περισσότερα μπορεί να απαιτεί κάθε μέρα ο θηλασμός.Πότε μαζεμένα και πότε αραιότερα.Σιγά σιγά αυτό αλλάζει. Ας μην ανησυχούμε. Πρέπει βέβαια να πιάνει καλά τη θηλαιά αλλά και να καταπίνει καλά κι όχι να πιπιλάει γιατι μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό. Δεν πρέπει να πρήζεται πολύ το στήθος για να μη γίνειμαστίτιδα και το μωρό να τρώει πριν κλάψει πολύ οπότε θέλει και όσο θέλει χωρίς ρολόι και περιορισμούς. Βασικό βέβαια να ρεύεται και καλά και να αλλάζεται η πάνα του.